Implementacja zmian - plan działania - YTP Ski Jumping Manager (TM) Sezon 36 (2042/2043)

Yoyogi · Pontifex Maximus SJM

Nowy sezon zbliża się wielkimi krokami i jako że zapowiedziałem implementację pewnych zmian w strukturze gry, pora przedstawić plan działania, jak zmiany będą wprowadzane. Stety, niestety, ale nie wszystkie planowane zmiany wejdą w życie wraz z sezonem 19 (czyli tym, który ma być teraz) z różnych względów, czasem i głównie czysto technicznych, gdyż nie wypracowaliśmy żadnego mechanizmu dla ich wdrożenia już teraz.

Posłużę się tutaj przy okazji tym, co Tomek swego czasu wrzucił (nie zapominam też o swoich propozycjach, propozycjach maczopa i kilku innych osób):

*podaję tutaj tylko te pomysły, które zostały przeze mnie w kwietniu 2017 r. (lub później) zatwierdzone

SZTAB SZKOLENIOWY
a) Aktualizacja umiejętności - skoro zawodnicy się rozwijają, to dlaczego nie sztab? Dajmy na to, że co sezon (albo i częściej) niektórzy szkoleniowcy będą zyskiwać bądź tracić swojego skilla. A co w tym względzie byłoby brane pod uwagę? Wiek szkoleniowców, centrum medyczne (w przypadku fizjoterapeutów) czy wyniki osiągane przez reprezentacje.

b) Aktualizacja wymagań finansowych - Stała pensja przez 10 lub 20 sezonów? No way. Jeśli ktoś dobrze wykonuje swoją robotę, powinien dostawać większe wynagrodzenie. Aktualizacja pensji na pewno byłaby brana pod uwagę po zakończeniu kontraktu, a zastanawiam się czy i nie zaproponować dodatkowych premii dla szkoleniowców, którzy mają podpisane kontrakty na 5 sezonów. Bo w przeciwnym wypadku, każdy podpisywałby umowy na długi okres i nic to nie zmieni. Jakaś płynność w tym względzie jest wymagana.

Te pomysły zostały przeze mnie zatwierdzone, ale nie wejdą w sezonie 19 w życie, właśnie ze względu na brak wypracowanego systemu. Idea fajna, ale procedury brak. Pewne pomysły mam, ale to trochę za mało czasu, żeby je wprowadzić w życie już teraz. Zimą prędzej.

I myślę o takim systemie:

Żeby pensje pracowników nie były dyskrecjonalne (tj. zależne od widzimisię pracowników administracji gry), myślałem nad uzależnieniem ich od pewnego wzoru, na który składałaby się tzw. baza + dodatki.

Wyliczenie pensji bazowej: 1 punkt umiejętności trenera głównego i fizjoterapeuty byłby równoznaczny 20.000 euro pensji (dla trenera juniorów byłoby to wyjątkowo mniej, bo 10.000, ze względu na to, gdyż tylko ten typ pracownika posiada dwie umiejętności, a byłoby dziwne, gdyby trener juniorów 20/20 kosztował nas 800.000, przy pensji 400.000 dla głównego trenera o skillu 20. Byłoby to bez sensu, więc dla trenera juniorów pensja za 1 punkt wynosiłaby właśnie 10.000 euro).

Pracownik ze skillem 1 = pensja 20.000
Pracownik ze skillem 20 = pensja 400.000 i to byłaby tzw. baza.

Do bazy dochodziłyby dodatkowe dodatki, np. za wysługę lat, możliwe też, że dodatkowa premia za pracę za granicą. Dodatki za wyniki = no i okej, ale jakoś ciężko mi się to widzi w praktyce. Żeby to było możliwie jak najmniej zależne od decyzji ludzi, to pewnie trzeba byłoby opracować system celów, przy których spełnieniu trener dostawałby bonus. Coś takiego, jak kiedyś funkcjonowało dla trenerów.

To sama pensja.

Też trzeba byłoby jakiś mechanizm kinetyki (ruchu) tych skilli pracowników wypracować. Jakiś sensowny. Pewnie wiek byłby istotny, stworzenie jakiegoś centrum edukacji (bardziej jako element infrastruktury), nabijanie doświadczenia przez trenera i znowu te zasrane sukcesy. Również tu trzeba by coś stworzyć takiego, co by dawało odpowiednie podstawy do progresu/regresu pracownika.

Prościej byłoby ten cały mechanizm zmian u pracowników wprowadzić z wyłączeniem tego elementu osiągnięć opierając się wyłącznie na bazie + prostych dodatkach, które można łatwo ustalić. Zresztą system osiągnięć może być nieco kiepawy, bo poprzez osiągnięcia w zasadzie można oceniać tylko trenera głównego, no, od biedy jeszcze trenera juniorów (gdyby wyniki juniorów podpinać pod jego dokonania), ale fizjoterapeutę? Co by było takim osiągnięciem dla niego? Ciężko mi się widzi to w warunkach SJM.

b) Różnorodność przyrostów - trochę komicznie wygląda jednakowy podział skillów. Zawodnicy w wieku 16, 17, 18 lat w najlepszych kadrach mają dokładnie te same skille (wykluczając przypadki losowe – kontuzje). W realu przecież nikt nie jest taki sam, jeden na bodźce treningowe reaguje inaczej, drugi też. Fajnym pomysłem, tak mi się wydaje, byłby losowy przydział skillów. Dajmy na to, że pula punktów do przyznania pomiędzy zawodników za dany obóz jest taka sama jak dotychczas, tylko różniłoby się ich rozmieszczenie. Przykład: dwóch zawodników obecnie dostaje +18/+17 za obóz. Stosując proponowaną przeze mnie metodę, jeden dostawałby +20/+16, a drugi +16/+18. Rozpiętość różnorodności skillów byłaby do uzgodnienia.

c) Losowe skille - losowe, ale nie do końca. Kopia obozów ze Speedway Managera, gdzie pośród pewnych wartości losowane są przyrosty umiejętności. Pomysł podobny do tego wyżej z zastrzeżeniem, że pula punktów do przyznania za obóz nie byłaby stała, chociaż wiadomo – wszystko byłoby obliczone tak, że najlepsze obozy i tak byłby najbardziej opłacalne pod względem przyrostów.

To będzie wprowadzone i to będzie novum. Obozy generalnie będą nadal oparte na tych samych czynnikach, tj. miejsce obozu + wpływ trenera, ale na końcowy wynik obozu wpłynie nowy, trzeci czynnik - skuteczność treningu. Skuteczność treningu będzie losowana za pomocą programu (nawet się taki znalazł) i będzie wyrażana w wartościach od -3% do 3%, gdzie:

-3% - uważamy za wybitnie nieskuteczny trening, zawodnik się opierdalał,
0% - normalny poziom skuteczności, bez żadnych ekscesów,
+3% - uważamy za wybitnie skuteczny trening, zawodnik napierdalał niczym Rocky Balboa
(oczywiście będą też wartości -2%, -1%, 1%, 2%)

Na razie nie chcę wypływać na głęboką wodę, stąd też wartości "jedynie" od -3% do 3%. W późniejszym czasie może te liczby się nieco zwiększy, jeżeli to nie zdestabilizuje systemu.

d) Boom - myślę, że to byłoby ciekawe. Zmodyfikowany pomysł zaczerpnięty z jednego z menadżerów piłkarskich. Obecnie rozwój jest bardzo książkowy - ktoś, kto nie wyrobił skilla za czasów juniorskich nie ma szans na dalszą karierę. No a w realu ile to już ich się wybiło w późnym wieku (Bardal, Matura)? Takich przykładów pewnie jest więcej. Myślę, że można byłoby dać szansę na rozwój w późnym wieku, stosując tzw. boom. W założeniu byłby to ogromny przyrost do skilla zawodników w wieku 26-31 lat (przedział na razie jedynie proponowany), a takich zawodników z wylosowaniem olbrzymiego skilla (ile to by było, to do ustalenia) byłoby dwóch-trzech-czterech na sezon pośród wszystkich kadr.

Pojawia się pytanie o system, procedurę, żeby to było możliwie najbardziej klarowne.

b) Maksymalny potencjał formy na poziomie 95% (99%?) - nie ma zawodników idealnych, utrzymanie formy na poziomie 100% jest prawie że niewykonalne. No a aktualnie w najlepszych kadrach aż roi się od zawodników z 100%. Myślę, że można by to zmodyfikować. Zmiana mało znacząca, ale IMO bardziej oddająca rzeczywistość. Podobnie można zrobić z umiejętnościami, czyli zredukować gości z pot. 100%. 95 albo 99 to optymalne liczby.

Ten sezon jeszcze przejedziemy na starych zasadach, po tym sezonie zaczniemy stopniowo zbijać maksymalny potencjał umiejętności ze 100% do 95%, oraz ustalimy maksymalny procent formy na 95%. Teraz byłby za duży syf, zwłaszcza dlatego, że praktycznie kadry już są gotowe, a zaimplementowanie tego już teraz oznaczałoby sporo dodatkowej roboty.

A będziemy zbijać stopniowo, żeby nie było zbyt wielkiego przeskoku, po 2% na sezon (w ostatnim sezonie 1%). Obniżenie potencjału będzie dotyczyło każdego mężczyzny więc nie tylko spadnie potencjał tym z potencjałem 100%, ale również np. 60%, skoro całościowo obniżamy potencjał mężczyznom. Z obniżeniem potencjału oczywiście musi być powiązane obniżenie aktualnego poziomu umiejętności mężczyzn i to też dodatkowy powód, dla którego będziemy obniżać stopniowo, a nie od razu 5%.

c) Ujemne zmiany skillów dla zawodników za silnych na dany cykl - masa koksów w FIS Cupach i Pucharach Kontynentalnych, które są zawodami dla drugiego sortu. Wysyłanie silnych zawodników powinno być zabronione, chociaż formalnie zrobić tego nie można. W takim razie, jeśli zawodnicy za silni startują w takich zawodach (nie jednorazowo, ale regularnie) powinni dostać ujemne punkty do formy, a potem nawet do umiejętności (-1/-2 za każdy start). Jeśli taki zawodnik nie osiągnie w nich sukcesu dodatkowo -5/-6 punktów za każdy weekend startów. Może to czegoś nauczy spryciarzy i pazernych na triumfy w drugiej i trzeciej lidze.

Zostawiłbym to na zimę. Jakiś system tam Tomek podał, ale trochę to mogłoby być skomplikowane na teraz. Też to trzeba dorobić nieco.

b) Likwidacja dodatkowych konkursów za wyniki - nie jestem specem od kalendarzy, ale jak dowiedziałem się, że kadry, które zwyciężają dane cykle dostają bonus w postaci dodatkowych zawodów, to się zawiodłem. Podstawą do organizacji zawodów powinna być dobra infrastruktura, a nie wyniki kadry. Organizacja zawodów to dodatkowe przychody, która nakręca przewagę wielkimi nad małymi i średnimi. Wyniki kadry moją być brane pod uwagę jedynie, gdy będą jakieś wątpliwości wyboru organizatora zawodów.

Mam ambiwalentne podejście do tego, gdy przemyślałem to po czasie. Jak tak czytam to, to Tomek zapewne tutaj zakładał, że jeżeli jakaś kadra ma wyniki na miejsca 1-3, które premiowały dodatkowym konkursem, to niezależnie od stanu obiektu tej reprezentacji, otrzymuje ona te konkursy, a tak nie ma. To jest tylko uprawnienie tej reprezentacji i nie skorzysta ona z niego, jeżeli nie ma odpowiednich obiektów. Dalej - kwestia finansowa - można zwyczajnie zostawić to, ale te dodatkowe konkursy mogą być robione wyłącznie pro bono, bo to głównie o finanse był tam ból, a nie o same dodatkowe konkursy. Liczył się głównie ich finansowy efekt. Można różnie kombinować, żeby trochę zahamować monopolizację, ale samo odcięcie tego prawa do dodatkowych zawodów za wyniki mi się nie widzi. Sama infrastruktura to nie wszystko, jeśli nie ma wyników. Same wyniki to nie wszystko, jeśli nie ma infrastruktury. Te prawo premiuje tych, którzy mają zarówno infrastrukturę i wyniki, które to wyniki nakręcają popyt wśród lokalnych kibiców i to też pewna podstawa istnienia tego prawa. To pewne "urealnienie" gry, bo się zakłada, że jeżeli kadra X ma wyniki, to i też kibice przyjdą. Czemu nie ma być więcej zawodów tam, gdzie będzie na to zainteresowanie? Zostawiłbym to na przemyślenie.

Może zrobilibyśmy coś w stylu OBOZU REHABILITACYJNEGO?
Mogłoby to działać w ten sposób, że zawodnicy, którzy doznali kontuzji a ich poziom umiejętności i formy uległ obniżeniu będą mogli skorzystać z takiego obozu po zakończeniu leczenia w celu powrotu wartości skilli. Mogłoby to być realizowane w oparciu o rzut kostką, np. 1-2 oczka max 50% z utraconych wartości 3-4 oczka 75% i 5-6 do 100%.
Wartość przywróconych wartości zależała by również od umiejętności które posiada trener.

Raczej też na zimę, żeby to dopracować.

Wspomożenie finansowe słabszych kadr.

Kadry z 1* gwiazdką na start będą dostawać nie 500 000, lecz 650 000. Zmiana w Kodeksie już jest, ale to formalnie zadziała dopiero w sezonie kolejnym.

Poza tym ostatnio myślałem nad wprowadzeniem mechanizmu zmęczenia zawodników ze względu na starty w sezonie, który mocno urozmaiciłby taktykę w grze, lecz pewnie to byłoby dość mocno pracochłonne. Nie da się ukryć, że przy wprowadzeniu zmęczenia czasami trzeba byłoby oszczędzić zawodników na jakąś poważniejszą imprezę i nie wysyłać ich na te konkursy na drugi koniec świata, żeby byli świeżsi na najważniejsze zawody w sezonie. To taki nowy pomysł ode mnie.