SJM Magazyn nr.2 (05.07.20) - YTP Ski Jumping Manager (TM) Sezon 36 (2042/2043)

Adebade · Moderator

SJM Magazyn nr.2 (05.07.20)

Spis treści:
I - Podsumowanie IO Hakuba 2034

II - Relacja z zawodów Pucharu Kontynentalnego

III - "Liczby nie kłamią"

IV - "Kartka z Kalendarza"

V - TOP 10 SJM

I - Podsumowanie IO Hakuba 2034
Przygotował: Hublat

Za nami wielkie narciarskie święto - Igrzyska Olimpijskie Hakuba 2034. Dziesięć konkursów, dziesięć szans na osiągnięcie czegoś wyjątkowego, dziesięć okazji na zapisanie się na zawsze w historii skoków narciarskich. Każdy sportowiec marzy o tym, aby zdobyć złoty olimpijski krążek.

Dla kogo więc te igrzyska były najbardziej udane? Oto końcowa klasyfikacja medalowa:

1. Szwecja 6-3-1
2. Rosja 4-5-2
3. Finlandia 0-1-3
4. Słowacja 0-1-0
4. Norwegia 0-1-0
5. Kazachstan 0-0-1
5. Austria 0-0-1
5. Monako 0-0-1

Najbardziej zadowoleni mogą być znów Szwedzi - sześć złotych medali, trzy srebrne i jeden brązowy. Spośród dziesięciu konkursów tylko w jednym Szwecja nie zdobyła medalu - w konkursie mężczyzn na skoczni normalnej. W każdych innych zawodach Szwedzi (bądź też Szwedki) stali na podium. W taki sposób występ swoich podopiecznych ocenił ich menadżer, Yoyogi:

"Wynik jest w pełni satysfakcjonujący. Niczego więcej w aktualnym układzie się nie spodziewałem. Gratuluję wszystkim uczestnikom osiągnięć i dziękuję za rywalizację."

Zapytany o to, czy czuje zagrożenie ze strony Rosji dodał:

"Tak, czuję i wypuszczę jakiegoś wirusa na Rosję, żeby to zagrożenie wyeliminować. To naturalna kolej rzeczy przy takim rozwoju spraw. Szwecja już osiągnęła kilka lat temu sufit, którego już nie ma jak przebić i tego nikt nie jest w stanie uczynić. Tutaj ucieczka jest możliwa tylko do pewnego momentu i naturalnym jest, że kiedyś znajdą się inni, którzy również ten pułap osiągną. W przyszłości, jeżeli się trend utrzyma, znacznie większe znaczenie dla zdobywania najwyższych laurów uzyska element losowy i działania taktyczne graczy polegające m.in. na regularnym, zdcyscyplinowanym zgłaszaniu, pewnych niuansach przy doborze samego składu. Zmniejszy się zaś rola do tej pory wiodąca, oparta na długofalowej strategii, która pozwalała odbiegnąć od reszty stawki i przez skutki tej długofalowej strategii przejawiające się przykładowo w wysokich umiejętnościach oraz potencjale. Owszem, długofalowa strategia również będzie miała znaczenie w dalszym ciągu, ale jej znaczenie spadnie."

Nieprzypadkowo został tutaj przywołany temat Rosji. Podopieczni Łukasza Kruczka nie byli znacząco gorsi, do Rosji trafią cztery złote krążki, aż pięć srebrnych i dwa brązowe. Można powiedzieć, że Rosjanie są coraz bliżej dogonienia Szwedów. Na to osiągnięcie obecnie nikt inny nie ma raczej szans. Tą tezę zdaje się podkreślać fakt, że poza Szwecją i Rosją nikt nie zdobył złotego metalu. To pierwsza taka sytuacja, w której tylko dwa kraje cieszą się ze złotego metalu igrzysk olimpijskich. Ponadto jeden brązowy medal zdobyli Austriacy. A czy z wyników Rosji i Austrii zadowolony jest ich menadżer? Oto co po zakończonych igrzyskach powiedział Łukasz Kruczek:

"No bardzo się cieszę z powodu tych medali, to pokazuje, że jesteśmy blisko Szwecji. A co do Austrii, to bardzo się ucieszyłem, że panowie widać się starają aby walczyć o najlepsze pozycje i widać tak się stało."

Z pewnością zadowolona ze swoich wyników może być reprezentacja Finladnii. Co prawda złotego metalu nie zdobyła, jednak jeden srebrny medal i trzy brązowe to bardzo dobry rezultat. Reszta reprezentacji może cieszyć się tylko jednym medalem: Słowacja i Norwegia srebrnym, a Kazachstan, Austria i Monako brązowym.

Igrzyska Olimpijskie 2034 zostaną z pewnością na długo zapamiętane przez Fenixa. Po raz pierwszy w swojej karierze zdobył medal na igrzyskach. Sztuki tej dokonał Dagfinn Valter Hansen zdobywając srebro na normalnej skoczni. Nie tylko jest to pierwszy medal Fenixa na tej imprezie, ale też pierwszy medal Norwegii na Igrzyskach Olimpijskich od szesnastu lat. Drużyna Norge długo więc czekała na menadżera jak i zawodnika, którzy byliby w stanie przywrócić im dawną świetność. Tak swój sukces opisał sam Fenix:

"Byłem pod wrażeniem tego jak w fantastyczny sposób Hansen zdobył Srebrny Medal Igrzysk. Nie mogłem uwierzyć w sukces. Miałem obawy, że o tych igrzyskach będe chciał szybko zapomnieć. Nie byłem pod wrażeniem wyników pozostałych kadrowiczów, zawodniczek, zawodników, jednak wiedziałem że Dagfinn to jedna, jedyna szansa na zdobycz medalową. Udało się i mam nadzieje że to nie ostatnie jego osiągnięcie. Będąc w takiej formie wciąż ma szanse na zdobycie Pucharu Świata, co tym bardziej mnie uszczęśliwi. Ta praca która była wymagająca, to zbudowanie dobrej infrastuktury czy zapewnienie świetnych warunków do trenowania - to był ten klucz do otworzenia drzwi sukcesów. Hansen jest i będzie wielką gwiazdą wielkiej powracającej Norwegii, która wraca do najlepszych lat. Na razie nie mamy dobrej rezerwy na miare punktów Pucharu Świata ale medal Hansena daje poczucie i przekonanie, że nadchodzą wielkie lata dla nas, dla niego, jak i to nowych przygód, nowych wyzwań.
Co do samych Igrzysk, poziom konkursów był na wysokim poziomie. Gratuluję pozostałym medalistom, wszystkim uczestnikom, pozdrawiam i dziękuję za chwile wypowiedzi."

Nie można zapomnieć też o historycznym sukcesie. Brązowy medal Ibrahima Abduhalilova na dużej skoczni oznacza pierwszy w historii Kazachstanu medal na igrzyskach olimpijskich oraz pierwszy medal na tej imprezie w karierze Dovahkiina. Abduhalilov, który rok wcześniej zdobył złoty medal Mistrzostw Świata, już na skoczni normalnej był bliski sukcesu. Zajął bowiem pechowe czwarte miejsce i do trzeciego Alyaksandra Kupki zabrakło mu zaledwie czterech punktów. Na skoczni dużej miał już trochę więcej szczęścia i zajął trzecią lokatę pokonując... czwartego Alyaksandra Kupkę o 0,9 punktu, czyli o pół metra.

Najciekawsze konkursy w przekroju całej imprezy to oczywiście zawody indywidualne - różnice punktowe są dużo mniejsze, a tym samym widzom towarzyszą większe emocje. Już w pierwszym konkursie indywidualnym - zawodach kobiet na skoczni normalnej, było tak ciasno, że mieliśmy dwie srebrne medalistki: Sofiyę Zybinę oraz Liljannę Mikkonen. Czwartej Pauli Wiese do szczęścia zabrakło pół punktu. Byliśmy więc o krok od trzech zawodniczek na drugim stopniu podium.
Innym emocjonującym konkursem były wcześniej wspomniane zawody mężczyzn na skoczni dużej, w których Ibrahim Abduhalilov zdobył brązowy medal. Na czwartym miejscu znaleźli się Rosjanie - Alyaksandr Kupka i Mikhail Kakurin. Do podium zabrakło im 0,9 punktu. Blisko był również Austriak Raffael Weiss. Znalazł się o 2,3 punktu za Kazachem.
Nie można jednak zapomnieć o ostatnich dwóch konkursach drużynowych na skoczni dużej. Mimo iż różnice punktowe były duże, to o brązowym medalu decydowały dziesiąte części punktu. W konkursie pań Monako przegrało brązowy medal z Finlandia o 0,8 punktu, a w konkursie panów Finowie przegrali brąz z Austriakami o 0,5 punktu.

Na kolejne Igrzyska Olimpijskie trzeba czekać więc następne cztery lata. Odbędą się one w Szwecji - w Kirunie i Ovre Soppero.

II - Relacja z zawodów Pucharu Kontynentalnego
Przygotował: Adebade

Poprzedni weekend Pucharu Kontynentalnego odbywał się w austriackim Villach. W jego ramach zostały zaplanowane trzy konkursy (dwa indywidualne, oraz drużynowy). Nie jest tajemnicą, że Puchar Kontynentalny praktycznie zawsze zostaje zdominowany przez Szwedów. Jak się okazało, obyło się bez żadnych niespodzianek. Zacznijmy jednak od początku.

Do konkursów indywidualnych zostało zgłoszonych pięćdziesięciu zawodników, co jak na ten cykl jest dość małą liczbą. Było to oczywiście spowodowane rozgrywanymi równolegle Igrzyskami Olimpijskimi, do których kadry bez dużego zaplecza zawodników, zgłosiły właśnie tych reprezentantów dotychczas występujących właśnie w SJM – owej „drugiej lidze”.

W pierwszym konkursie najlepiej oczywiście poradzili sobie Szwedzi. Zwycięzcą nie był jednak Thomas Elander, Ioannes Kjellson, czy nawet Dennis Rosengren. Na najwyższym stopniu podium stanął dotychczas piąty w Klasyfikacji Generalnej Marcus V. Munson. Drugi był Fredrik Turpeinen, a trzeci wspomniany wyżej Rosengren.

Konkurs drużynowy do którego zgłoszonych zostało dziewięć kadr, zgodnie z oczekiwaniami zwyciężyli Szwedzi z przewagą (ledwie?) osiemnastu i pół punktu nad Rosjanami. Jak pewnie łatwo się domyślić podium uzupełnili Finowie z przewagą trzystu siedemdziesięciu czterech i pół (!) punktu nad czwartymi Polakami.

Ostatni konkurs weekendu obył się ponownie bez niespodzianki. Tym razem zwyciężył go Elender, który znalazł się przed Kjellsonem i niedawnym zwycięzcą Munsonem. Co ciekawe dobrze poszło w tych zawodach Finom, którzy zajęli kolejno piąte (Pekkanen), szóste (Putko) i siódme (Suoranta) miejsce. W dziesiątce znaleźli się także lider Rosjan Shestopalov, oraz Szwedzi: Rosengren i Arvidsson.

Kolejny już przedostatni weekend Pucharu Kontynentalnego odbędzie się w Menton. Skoczkowie zmierzą się tam na skoczni normalnej HS92 (pierwszy konkurs) i dużej HS133 (drugi konkurs). O ile rywalizacja w Pucharze Narodów jest już rozstrzygnięta, to w Klasyfikacji Generalnej Thomas Elander wciąż nie może być pewny triumfu, także możemy być świadkami ciekawej rywalizacji.

III - "Liczby nie kłamią"
Przygotował: LukeKruczek

- Sześć Igrzysk odbyło się do tej pory w historii SJM

- Czternaście medali Igrzysk 2030 zdobyli Szwedzi

- Siedemdziesiąt jeden zawodniczek zostało zgłoszonych do zawodów indywidualnych kobiet

- Sto siedem metrów skoczył podczas Igrzysk 2030 Matteus Peder Almstedt ze Szwecji. Jest to rekord skoczni w Libercu

- Osiem punktów stracił Dagfinn Valter Hansen do złotego medalu podczas IO 2034

- Jedenaście medali Igrzysk 2030 zdobyli Rosjanie

IV - "Kartka z Kalendarza"
Przygotował: Adebade

Kartka z Kalendarza – 11 marzec 2013

Niewiele graczy pamięta, ale swego czasu w SJM rozgrywane były zawody cyklu FIS Skoda Auto Cup. Cykl ten rozgrywany był przez cztery sezony (2013/2014 – 2016/2017). Z kronikarskiego obowiązku warto wspomnieć, że przez pierwsze dwie edycje odbywał się pod nazwą „FIS Alpen Cup”.
Na czym on w ogóle polegał? Przytoczmy w takim razie streszczenie jego zasad.

Yoyogi · Pontifex Maximus SJM